Ziekte van Lyme en klassieke homeopathie

Bacteriën en teken
Wat is ziekte van lyme (lyme-borreliose)?
Symptomen van ziekte van lyme (lyme-borreliose)
Behandeling van ziekte van lyme (lyme-borreliose)
Klassieke homeopathie en ziekte van lyme (lyme-borreliose)
Bespreking tijdens radioprogramma 'Nens in de middag'
Bronnen en interessante links

Bacteriën en teken

Bacteriën zijn hele kleine organismen die in veel soorten voor komen. Elke soort bacterie kan een bepaald positief en/of negatief effect hebben op de mens. Zo zijn er bacteriën die helpen in de spijsvertering, beschermen tegen andere ziekten, etc. Sommige soorten bacteriën blijven tijdelijk bij een mens, andere soorten blijven permanent. Soms kan het zijn dat het evenwicht verstoord wordt en de bacteriën de overmacht krijgen ten opzichte van het lichaam. In dat geval kunnen bacteriën die normaliter geen kwaad kunnen ineens wel ziekten gaan veroorzaken. Zo’n verstoring kan ontstaan doordat de persoon bijvoorbeeld een lagere weerstand krijgt. Van de andere kant kunnen de bacteriën ook te weinig in het lichaam voor komen omdat de mens meer bacteriën vernietigt dan er bij komen. Een voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld het gebruik van bepaalde soorten antibiotica waarbij niet alleen de schadelijke bacteriën vernietigd worden maar ook de goede bacteriën waardoor men vatbaarder wordt voor bepaalde ziekten. Kortom het is normaal dat er een soort evenwicht is tussen mens en bacterie en als dat evenwicht verstoord is dan kunnen er problemen ontstaan. Veel hangt af van de kwaliteit van het afweersysteem en de mate van schadelijkheid van de bacteriën.

Het lichaam kan zich tegen bacteriën op verschillende manieren verdedigen. Ten eerste zijn er de huid en de slijmvliezen waar de bacteriën niet zomaar doorheen kunnen. In slijmvliezen zit zelfs nog wat extra afweer in de vorm van enzymen. Verder zitten er op sommige plaatsen haartjes (neus, longen) die bacteriën letterlijk eruit filteren. Er zijn ook mechanismen die actief de bacteriën wegspoelen (zoals urine die de blaas leeg spoelt, zie blaasontsteking). Zuur (bijvoorbeeld maagzuur en zure omgeving vagina) zorgt ervoor dat bacteriën gedood worden.

Gaat er ergens iets mis in die systemen dan kunnen de bacteriën wel binnen dringen in het lichaam en eventueel schade aanrichten. Als bacteriën proberen schade toe te richten dan reageert het lichaam daarom met het sturen van witte bloedlichaampjes naar de bewuste plek. De witte bloedlichaampjes ‘eten’ de binnendringende bacteriën op. Deze witte bloedlichaampjes bestaan uit een groep die alle vreemde organismen aanvallen en een groep die alleen specifieke bacteriën (of virussen) aanvallen. Ook kan het lichaam de lichaamstemperatuur verhogen (koorts) om bacteriën aan te pakken.

De meeste bacteriën veroorzaken geen klachten en zijn dus soms zelfs heel behulpzaam. Er zijn zelfs bacteriën die helpen bij het maken van bepaalde medicijnen. Verder gebruiken we ze ook voor het reinigen van bepaalde stoffen. Sommige bacteriën kunnen echter wel schade aanrichten, vooral als het afweersysteem van het lichaam is afgenomen.

Gemiddeld zijn bacteriën bijzonder klein (0,001 mm) en bestaan uit 1 enkele cel. Bacteriën vermenigvuldigen zich door zichzelf in tweeën te splitsen. Bacteriën worden in een aantal globale groepen ingedeeld: bol-, staaf-, spiraal-, en kommavormig. De bacterie die ziekte van Lyme veroorzaakt behoort tot de groep spiraalvormige bacteriën en heet de borrelia burgdorferi bacterie (vandaar de naam borreliose). Een andere ziekte die door spiraalvormige bacteriën kunnen worden overgebracht is de ziekte van Weil.

Meer informatie over virussen is te vinden in de artikelen Verkoudheid en griep en Koortslip.

Begin van pagina

Wat is de ziekte van Lyme (lyme-borreliose)?

De ziekte van Lyme heet officieel lyme-borreliose of Lyme-ziekte. In het normale taalgebruik gebruikt men de term ziekte van Lyme, vandaar dat in dit artikel deze benaming wordt gebruikt. Deze naam kreeg de ziekte omdat er een lokale epidemie plaats vond in de stad Lyme (1975). Daarna zijn er ook mensen op andere plaatsen besmet, waaronder nu dus ook Nederland.

De ziekte van Lyme is een ziekte die verspreid wordt door teken (de soort ixodes ricinus). De teek bevindt zich in hoog gras, struiken en kreupelhout. Vooral in de periode mei t/m novermber loopt men meer risico op een tekenbeet. Als men langs de teek loopt klemt deze zich vast op het lichaam en zoekt naar een geschikt plekje om zijn snuit in de huid te boren om zo bloed te kunnen zuigen. Een teek zuigt zo het bloed van een zoogdier of vogel op. Als de teek vol gezogen is met bloed dan laat de teek los totdat weer een volgend slachtoffer langs komt. Als zo’n zoogdier of vogel de borrelia burgdorferi bacterie in het bloed heeft dan krijgt de teek die natuurlijk ook binnen. Als de teek bij een volgende slachtoffer weer in de huid bijt dan komt de bacterie in de bloedsomloop van het betreffende slachtoffer binnen. Het is echter niet zo dat de bacterie direct bij de eerste beet in het lichaam komt. Het duurt even voordat de bacterie voldoende doorgedrongen is. De teek moet dus langere tijd (ongeveer 24 uur) vast zitten voordat een besmetting plaats kan vinden. Als de bacterie in het bloed terecht komt dan vermenigvuldigt het zich daar en ben je besmet met de borrelia burgdorferi bacterie.

Ongeveer 10-30% van de teken (afhankelijk van de geografische locatie en de bronnen die je raadpleegt) is besmet met de bacterie die de ziekte van Lyme veroorzaakt. Dus de kans dat je gebeten wordt door een besmette teek is ongeveer 1 op 3-10. Als je besmet raakt (de besmette teek moet daarvoor minimaal 24 uur op je lichaam vastzitten) door de bacterie dan duurt het ergens tussen de 3 en 32 dagen voordat de bacterie ook verder is doorgedrongen naar lymfen en andere organen.

Het is lastig om met behulp van een test 100% zeker te bepalen of er werkelijk sprake is van de ziekte van Lyme. Men bepaalt of er antistoffen in het bloed zijn voor de borrelia burgdorferi bacterie. Het probleem is echter dat sommige mensen met die antistoffen toch geen klachten krijgen terwijl het omgekeerde ook gebeurt: mensen waarbij geen Lyme is gevonden krijgen toch klachten. Vandaar dat de diagnose vaak gebeurt op basis van de klachten die er zijn.

Het aantal infecties door teken is sinds 1994 zeker 3 keer zo groot geworden. Verschillende bronnen zijn het niet eens over de precieze cijfers maar in 2005 werd er bij 17.000 patienten de ziekte van Lyme gediagnosticeerd. Vanwege de klimaat veranderingen (langer hogere temperaturen) kan de teek zich goed voortplanten en is de kans op contact groter. Men schat dat 900.000 mensen door teken gebeten worden, maar slechts een klein gedeelte wordt echt besmet.

Uiteraard kunnen ook dieren (vooral honden) gebeten worden door een teek waardoor ze de ziekte van Lyme kunnen krijgen.

Begin van pagina

Symptomen van ziekte van Lyme (Lyme-borreliose)

Nadat je lang genoeg (24 uur) gestoken bent door een teek die de bacterie draagt dan kan je besmet zijn met de borrelia burgdorferi bacterie waardoor zich de ziekte van Lyme ontwikkelt. Aangezien de symptomen per patiënt enorm kunnen verschillen is het vaak moeilijk om het onderscheid te maken met andere ziekten zoals ALS, MS, MSA, artritis en vooral chronische vermoeidheid en fibromyalgie. Vermoeidheid is een klacht die vaak lang blijft nasudderen. Deze ziekte kent verschillende stadia en een bepaalde voortgang. Deze stappen zijn hieronder een voor een uitgelegd al is er vaak geen strikte scheiding in de stappen.

Fase 1 - Huidklachten

Tussen een paar dagen en maximaal 3 maanden ontstaat er een grote rode ring rondom de plek waar de teek heeft gezeten. De ring is rood en heeft een bleek midden en wordt steeds groter in omvang. Deze huidklacht wordt ertyhema migrans genoemd. Sommige mensen krijgen naast deze klachten ook last van grieperigheid, misselijkheid, koorts, keelpijn, spierpijn, etc. Als deze klachten ontstaan is het zeker dat men besmet is met de borrelia burgdorferi bacterie en dat men in de eerste fase van de ziekte van Lyme zit. Van de andere kant slaan ongeveer 25-50% van de besmette patiënten deze fase over en krijgen ze deze huidklachten niet.

Het kan ook zo zijn dat de huidklachten er iets anders uit zien zoals meerdere ringen, blaasjes, ontbreken van een bleek middengedeelte, etc. In deze fase hoeft het nog niet zo te zijn dat er al antistoffen worden aangemaakt dus alleen op basis van bloedonderzoek kan men geen diagnose stellen, dat doet men op basis van de symptomen van de patiënt.

Fase 2 - Verspreiding van de infectie

De bacterie gaat zich nu (enkele weken of maanden na de besmetting) verspreiden naar het zenuwstelsel, de gewrichten en het hart. Het kan zijn dat de bacterie een of meerdere van deze systemen / organen aantast. De klachten kunnen enkele dagen tot jaren aanhouden. Afhankelijk hiervan kan men de volgende symptomen en klachten krijgen:

Zenuwstelsel - Aantasting van het zenuwstelsel kan resulteren in verlammingen (aan een kant van het lichaam), lichte hersenvliesontsteking, dubbelzien, vreemde sensaties (tintelen, doof gevoel), krachtverlies, vermoeidheid. Ongeveer 15% van de patiënten krijgt hiermee te maken. De klachten gaan meestal volledig voorbij.
Gewrichten - De gewrichten zwellen, worden rood, doen pijn en de klachten lijken sterk op artritis. Dit gebeurt bij ongeveer 50% van de patiënten. Soms kan er een periode van wel 2 jaar zitten tussen de oorspronkelijke besmetting en het ontstaan van gewrichtsklachten. De nadruk ligt op zwellen van de grote gewrichten. Ook kunnen zich eventueel cysten ontwikkelen in de knieholten.
Hart - Er kan een onregelmatige hartslag ontstaan, ontstekingen van gedeelten van het hart, pijn op de borst. Men schat dat ongeveer 8% van de patiënten last krijgt van aantasting van het hart.

Fase 3 - Chronische ziekte van Lyme

Deze fase start ongeveer 2-3 jaar na de oorspronkelijke tekenbeet. Als de klachten niet weg gaan en vrij lang duren dan praat men over chronische ziekte van Lyme (chronische Lyme-borreliose). De klachten kunnen wisselend zijn qua intensiteit en kunnen variëren tussen verschillende organen en systemen. Met name de aantasting van het zenuwstelsel kan hierbij een rol spelen. Omdat de symptomen heel variabel kunnen zijn is het soms lastig om de juiste diagnose te stellen. Ongeveer 80% van de patiënten in deze fase ontwikkelen gewrichtsklachten in meerdere of mindere mate. Vooral de grote gewrichten zoals knie, schouder en elleboog zijn aangedaan. De gewrichten kunnen dan wel eventuele permanente schade oplopen.

Ook kan in de chronische fase een huidziekte optreden die men acrodermatitis chronica atrophicans noemt. De huid wordt daarbij paarsrood verkleurd en wordt bijzonder dun.

Begin van pagina

Behandeling van ziekte van Lyme (Lyme-borreliose)

Dit kunt u zelf doen om de klachten te verkleinen:

Bescherm goed tegen teken door goede beschermende kleding te dragen.
Controleer goed op teken na een wandeling door de natuur.
Haal teken weg (met een tekentang of door deze vast te pakken en met een kleine draai eruit te trekken) en noteer wanneer u de beet heeft gehad en hoe lang deze er mogelijk al zit.

De reguliere behandeling van een (vermoede) ziekte van Lyme besmetting kan bestaan uit:

Antibiotica
Pijnstillers
Ontlasten van gewrichten door krukken, rust en/of gewrichtsvocht verwijderen door een punctie.

Begin van pagina

Klassieke homeopathie en ziekte van Lyme (Lyme-borreliose)

Ook met klassieke homeopathie kan je de ziekte van Lyme behandelen. Het is echter verstandig om ook dit probleem aan te pakken met behulp van reguliere geneeskunde vanwege de ernst van de ziekte.

De ziekte kan erg lang duren en ondanks reguliere behandeling kan men toch nog klachten hebben. Klassieke homeopathie kan daarbij ondersteunend werken.

Door onderzoek is het niet 100% zeker vast te stellen dat men de ziekte van Lyme heeft en men gaat af op de klachten die er zijn. Deze kunnen verschillen van patiënt tot patiënt. De klassiek homeopaat houdt hier rekening mee en kiest een homeopathisch middel afhankelijk van de individuele klachten van de patiënt.

Ook dieren die het slachtoffer zijn geworden van de ziekte van Lyme zijn te behandelen met behulp van homeopathie.

Homeopaat bij u in de buurt

Mocht u op zoek willen gaan naar een homeopaat om uw klachten te behandelen dan zijn deze tips om een bekwame homeopaat te herkennen mogelijk interessant.

Begin van pagina