-

Artrose, Reumatoïde artritis en Jicht en klassieke homeopathie

Introductie

Het bewegingsapparaat is een belangrijk systeem in ons lichaam. Over het algemeen bezit het een bijzondere combinatie tussen stevigheid en flexibiliteit. Om te begrijpen wat de verschillende problemen in de gewrichten zijn is het belangrijk om te weten hoe het skelet en de botten in elkaar zitten. In dit artikel worden de voornaamste klachten van de botten besproken maar er zijn natuurlijk meer klachten te bedenken (zoals slijmbeursontsteking, tumoren, Ziekte van Paget, Ziekte van Bechterew, osteomelitis, etc.). Voor klachten aan de rug zie ook artikel spit, hernia en ischias.

Begin van pagina

Het bewegingsapparaat

Het bewegingsapparaat bestaat uit botten, spieren, pezen en gewrichtsbanden. De botten dienden vooral voor stevigheid en bescherming. Dankzij de botten kunnen wij rechtop staan, ons voortbewegen, dingen pakken en andere activiteiten uitvoeren. Ook beschermen de botten de zachte organen zoals bijvoorbeeld de hersenen, longen, hart, etc. Zonder deze bescherming zouden deze organen snel beschadigd zijn en zouden wij niet verder kunnen leven.

Om te kunnen bewegen (maar ook bijvoorbeeld ademen) is een bepaalde flexibiliteit nodig. Deze flexibiliteit wordt gecreëerd door op de juiste plaats een gewricht te hebben of door de botten niet te star te maken. Een gewricht is een plaats waar twee (of soms meer) botten bij elkaar komen en bij elkaar worden gehouden door pezen en banden. De pezen en banden (ligamenten) zorgen voor een stevige verbinding tussen de botten terwijl toch ook voldoende flexibiliteit mogelijk is.

Rondom de gewrichten (articulatio) zijn bepaalde mechanismen die het buigen en strekken van beide botten ten opzichte van elkaar mogelijk maken. Zo zit er op de oppervlakten van de botten die tegen elkaar aankomen vaak kraakbeen. Dit kraakbeen is zacht en zorgt voor goede geleiding tussen de botten. Bij sommige gewrichten zitten ook slijmbeurzen (bursa), deze zorgen ervoor dat de pezen kunnen glijden over harde stukjes bot. Zie het artikel slijmbeursontstekingen voor meer informatie over de slijmbeurzen. Ook zit er tussen sommige gewrichten een soort vocht dat moet zorgen voor smering van de botten. Om het gewricht zit namelijk een soort vlies (synoviaal weefsel) waarin het synoviaal vocht opgesloten zit. Het kraakbeen en het synoviaal vocht dienen ervoor om de wrijving tussen de botten zo laag mogelijk te maken.

Sommige verbindingen tussen botten geven een bewegingsvrijheid in alle richtingen (kogelgewrichten) terwijl andere verbindingen (scharniergewrichten) slechts een beperkte beweging toelaten (buigen/strekken). Ook kan het zijn dat er geen sprake is van twee losse botten maar dat de verbinding bestaat uit kraakbeen waardoor de bewegingsvrijheid vrij beperkt is. Men kan hierbij denken aan de gewrichten in de borstkas, die zijn verbonden door middel van kraakbeen waardoor de ribben wel op en neer kunnen gaan maar niet zo flexibel zijn als bijvoorbeeld een polsgewricht. Ook zijn er gewrichten die juist naarmate men ouder wordt minder flexibel worden, denk bijvoorbeeld aan de verbinding tussen delen van de schedel. De naden tussen de fontanellen zijn bij baby's flexibel waardoor deze delen van de schedel ten opzichte van elkaar kunnen bewegen. Bij een volwassene is dit niet meer mogelijk.

Botten bestaan in principe uit een zachte kern (beenmerg) en een hard omhulsel. Deze constructie maakt dat botten stevig zijn maar niet heel erg zwaar. Om de botten zit een vlies een zogenaamd botvlies (periost). Het botvlies zorgt ervoor dat de botten in de breedterichting groeien. Ook bij een botbreuk is het periost belangrijk weefsel voor het genezen van de breuk. Aan het einde van de botten zit een groeischijf die zorgt voor groei in de lengterichting. Deze schijven blijven werken vanaf de geboorte tot en met het moment dat men uitgegroeid is. Als men uitgegroeid is dan worden deze schijven ook gewoon botmateriaal.

Begin van pagina

Artrose

Wat is artrose?

Normaliter is er een balans tussen de slijtage van het kraakbeen tussen de gewrichten en de snelheid waarmee het vaak weer wordt aangemaakt. Ook is er altijd sprake van een lichte slijtage van het kraakbeen naarmate men ouder wordt. De normale slijtage kan optreden vanaf ongeveer 40 jaar maar dat is ook sterk afhankelijk van de belasting van de gewrichten. Bij artrose (articulatio is ‘gewricht’, achtervoegsel -ose is ‘slijtage’) slijt het kraakbeen sneller omdat de kwaliteit van het kraakbeen niet goed is. Door onbekende oorzaak zijn bepaalde cellen in het kraakbeen niet goed gevormd en kwalitatief heel erg slecht waardoor het kraakbeen sneller slijt. Er zijn een aantal oorzaken die bij artrose een rol spelen, deze zijn:

  • Belasting - Bij te zware belasting van de gewrichten zullen deze eerder slijten dan de bedoeling is. Men kan de gewrichten overbelasten door bijvoorbeeld een bepaald soort werk.
  • Ziekte - Sommige ziekten (infectie, ziekte van Paget) kunnen ervoor zorgen dat het kraakbeen slechter van kwaliteit is waardoor deze eerder slijten.
  • Verwonding - Door trauma aan een gewricht kan deze dusdanig beschadigd zijn dat de slijtage snel plaatsvindt.
  • Idiopathisch - Dat wil zeggen dat de oorzaak niet bekend is.

Artrose komt bij mannen en vrouwen even vaak voor, maar de gemiddelde leeftijd waarop artrose begint ligt bij mannen lager.

Wat zijn de symptomen van artrose?

Veel mensen hebben weinig klachten van artrose. De symptomen hangen vooral af van de gewrichten die aangedaan zijn, de oorzaak van de slijtage (zie Wat is artrose?) en de ernst van de slijtage. De symptomen ontwikkelen zich langzamerhand. Er kan het volgende ontstaan:

  • Pijn - Door de slijtage kan uiteindelijk pijn in de aangedane gewrichten ontstaan. De pijn is meestal erger tijdens het bewegen. De pijn ontstaat omdat de gewrichten afgesleten zijn en niet meer soepel op elkaar kunnen bewegen.
  • Stijfheid - De gewrichten worden op den duur stijf. Vooral na een langere periode van rust zijn de gewrichten stijf en moeten ze weer "op gang komen". 's Morgens na het wakker worden zijn de gewrichten stijf en moet men eerst wat gaan bewegen voordat ze weer losser worden.
  • Crepitatie - De ruwe einden van de botten in het gewricht krijgen meer speling en worden ruwer. Daardoor kunnen ze een schrapend geluid maken als de gewrichten worden bewogen. Dit is overigens iets anders dan kraken of knakken van bijvoorbeeld enkel of kniegewricht als men een trap op loopt.
  • Vervorming gewricht - De gewrichten die ernstig aangedaan zijn kunnen op den duur gaan vervormen. Door de slijtage slijt een belangrijk gedeelte van de gewrichten af en er kunnen zich ook knobbeltjes aan de randen van de gewrichten vormen.
  • Instabiliteit - Omdat de botten niet goed op elkaar aansluiten en er meer speling ontstaat tussen de botten worden de gewrichten minder stabiel.
  • Ontsteking - Door ernstige slijtage kan het zijn dat het gewricht gaat ontsteken.
  • Vreemde sensaties - Als er ook artrose ontstaat in de nek of rug dan kunnen de zenuwen betrokken raken. Daardoor ontstaan in de ledematen vreemde sensaties zoals tintelingen, dof gevoel, krachtverlies en/of pijn.

De te dragen de gewrichten zijn de gewrichten die doorgaans het snelste belast raken en het meeste last hebben van artrose. Uiteraard is dat ook afhankelijk van de mate van belasting, als een hand zwaar belast wordt dan kan de artrose zich daar eerst manifesteren.

De reguliere behandeling van artrose

De reguliere behandeling van artrose bestaat uit een aantal zaken:

  • Oefeningen - Oefeningen om de spieren te verstevigen zorgen ervoor dat stabiliteit van het gewricht behouden wordt en de slijtage minder is. Hieronder valt ook fysiotherapie.
  • Juiste meubels - Zachte meubels zijn vaak funest voor de gewrichten waarin artrose is geconstateerd. Rechte rug, goede matrassen, etc. zijn belangrijk voor het niet nog erger maken van het probleem.
  • Pijnstillers - Om de pijn tegen te gaan kan men pijnstillers innemen.
  • Ontstekingsremmers - Ontstekingen kan men tegengaan door het innemen van ontstekingsremmers.

Osteoporose

Er is een groot verschil tussen osteoporose en artrose. Bij artrose is er sprake van slijtage in het gewricht omdat het kraakbeen niet van voldoende kwaliteit is. Bij osteoporose worden de botten bros omdat de samenstelling van het hele bot verandert. Er is dus in beide gevallen sprake van degeneratie van het bod maar bij artrose is dit alleen aan de uiteinden en bij osteoporose is dat in het hele bot het geval. Bij osteoporose is er geen sprake van slijtage of overbelasting.

Begin van pagina

Reumatoïde artritis (Reuma)

Wat is reumatoïde artritis?

Bij reumatoïde artritis (RA of kortweg reuma) is er sprake van een ontsteking in de gewrichten, vaak symmetrisch ten opzichte van het lichaam (bijvoorbeeld beide handen). Het is niet helemaal duidelijk waardoor reumatoïde artritis ontstaat, maar het is welbekend dat het lichaam weefsel in de gewrichten als lichaamsvreemd beschouwt en dat het afweersysteem dit weefsel probeert te vernietigen. Ook weefsel om het gewricht (slijmbeurs, peesschede, etc.) wordt soms aangetast. Er is dus sprake van een auto-immuun ziekte. Andere auto-immuun ziekten zijn bijvoorbeeld pernicieuze anemie, ziekte van Hasjimoto, type 1 diabetes mellitus. De term artritis betekent ‘ontsteking van de gewrichten’, reuma is een verzamelnaam voor ziekten waarbij pijn en stijfheid in het bewegingsapparaat aanwezig is. Reumatoïde artritis is niet een ziekte die beperkt blijft tot de gewrichten, het kan op den duur ook andere delen van het lichaam in meerdere of mindere mate aantasten. De klacht begint meestal in één gewricht en verspreidt zich dan naar de rest van het lichaam.

De ontsteking van de gewrichten gaat niet weg en is chronisch. Bij veel mensen ontstaat het tussen het 25e en 30e levensjaar maar het kan eigenlijk op elke leeftijd ontstaan. De klachten ontstaan in de meeste gevallen langzaam, een enkeling heeft last van een acute vorm van reumatoïde artritis. Reumatoïde artritis gaat maar bij een enkeling weer weg door behandeling. Ongeveer 10% van de patiënten met reumatoïde artritis wordt invalide. Er zijn naar verhouding meer vrouwen die er last van hebben dan mannen.

Wat zijn de symptomen van reumatoïde artritis?

De gewrichten gaan ontsteken en dus zijn de symptomen:

  • Pijn - De gewrichten gaan pijn doen vanwege de ontsteking.
  • Zwelling - De gewrichten gaan zwellen ten gevolge van de ontsteking.
  • Roodheid - De ontsteking veroorzaakt roodheid.
  • Stijfheid - De gewrichten gaan stuk vanwege de ontsteking en worden daardoor stijf. Net zoals bij artrose is de stijfheid het ergst na perioden van rust, zoals direct na het slapen.
  • Vervorming gewrichten - Door het continue ontstekingsproces in de gewrichten ontstaat slijtage en littekenweefsel waardoor het gewricht op den duur gaat vervormen. Ten gevolge hiervan wordt het gewricht ook minder beweeglijk en verstijft het.
  • Algemene klachten - Men krijgt op den duur last van vermoeidheid, koorts, apathie, gewichtsverlies, depressie en bloedarmoede als gevolg van deze auto-immuun ziekte.
  • Nodulen - Op den duur ontstaan kleine knobbeltjes (nodulen) op verschillende plaatsen in het lichaam.

Vanwege deze klachten kan het lastig zijn om artritis te onderscheiden van bijvoorbeeld Lyme-ziekte, artritis psoriatica, jicht, artrose en ziekte van Bechterew.

Vaak zijn de kleinere gewrichten eerder aangetast en volgen de grotere gewrichten later. Bij een gedeelte van de patiënten 30-40% ontstaan kleine knobbeltjes in de buurt van de gewrichten die aangetast zijn door de reumatoïde artritis.

Bij reumatoïde artritis kunnen complicaties ontstaan zoals het gaan ontsteken van de bloedvaten, long- of hartvlies en/of het Sjögren-syndroom kan ontstaan. Typisch is ook de vorming van knobbeltjes (nodulen) op plekken waar druk wordt uitgeoefend (zoals onder de elleboog). Deze knobbels kunnen ook op andere plekken voorkomen zoals pezen, longvlies, hartzakje, etc. Bij aantasting van het kniegewricht loopt men het risico van een zogenaamde Baker’s cyste: een cyste aan de achterkant van het kniegewricht ten gevolge van vloeistof die uit het gewricht lekt.

De reguliere behandeling van reumatoïde artritis

De reguliere behandeling van reumatoïde artritis bestaat uit:

  • Rust - Dit werkt verlichtend op de klachten. Het probleem is echter dat teveel rust ook de stijfheid verergert.
  • Goed voedsel - Veel patiënten reageren op bepaalde voedingsmiddelen wat betreft deze ziekte. Gezond eten helpt om de klachten te verlichten. Eet vooral genoeg vis en plantaardige oliën.
  • Oefeningen - Fysiotherapie (met name in water) is goed om de gewrichten niet te laten verstijven.
  • Medicatie - Vooral ontstekingsremmers worden gebruikt om de symptomen te bestrijden. Ook pijnstillers zijn vaak nodig om de pijn onder controle te brengen. Men moet vaak steeds sterkere medicatie innemen met als gevolg helaas ook steeds ernstigere bijwerkingen. Ook kunnen medicijnen die het immuunsysteem onderdrukken gebruikt worden. De bijwerkingen van deze medicatie kunnen echter dodelijk zijn en het probleem is dat door de lage weerstand men bevattelijker is voor andere kwalen (bijvoorbeeld ontsteking van de nieren en lever).
  • Operatie - Soms is een operatie nodig waarbij het gewricht wordt vervangen door een prothese (bijvoorbeeld een kunstheup, knieën, etc.). Ook kan het zijn dat gewrichten (bijvoorbeeld duim, voet of nek) vast worden gezet zodat ze geen pijn meer doen bij het lopen.

Infectieuze artritis

Bij infectieuze artritis zijn de klachten nagenoeg hetzelfde als bij reumatoïde artritis, de oorzaak is echter een infectie met bacteriën (bijvoorbeeld borrelia burgdorferi bacterie), virussen (onder andere HIV-, rodehond-, bof- en hepatitis B virus) of soms schimmels en niet een auto-immuun probleem. De bacterie of het virus kan via het bloed in de gewrichten komen. Afhankelijk van de leeftijd is men meer of minder bevattelijk voor bepaalde soorten bacteriën. Wat betreft virussen is men op elke leeftijd even bevattelijk.

Een verschil met reumatoïde artritis is dat bij infectieuze artritis de klachten vaak plotseling ontstaan in plaats van geleidelijk.

Men behandelt de infectieuze artritis vaak met antibiotica (bij bacteriële oorzaak), drainage van pus of een antischimmel middel.

Artritis psoriatica

Sommige mensen met psoriasis kunnen artritis psoriatica ontwikkelen. Daarbij worden de gewrichten op dezelfde manier aangetast als bij reumatoïde artritis maar dit is niet het gevolg van een auto-immuun ziekte. De antilichamen die bij reumatoïde artritis voorkomen zijn bij artritis psoriatica afwezig. De psoriasis en gewrichtsklachten kunnen elkaar opvolgen, afwisselen of tegelijk ontstaan. De klachten in de gewrichten zijn hetzelfde als bij reumatoïde artritis maar concentreren zich meestal (eerst) op de gewrichten in de vingers en tenen. De kans dat iemand met psoriasis ook artritis krijgt is ongeveer 6-10 keer hoger dan bij mensen zonder psoriasis.

Begin van pagina

Jicht

Wat is jicht?

Ook bij jicht zijn de gewrichten ontstoken (artritis). De reden hiervoor is dat bepaalde kristallen in de gewrichten achter blijven waardoor er een aanvalsgewijze pijn en ontsteking in de gewrichten plaats vindt. Deze kristallen kunnen in de gewrichten komen omdat het gehalte aan urinezuur te hoog is (hyperuricemia). Echter niet iedereen met een te hoog urinezuur gehalte in het bloed krijgt jicht. Het urinezuur gehalte in het bloed wordt te hoog omdat het niet door de nieren wordt afgescheiden. Urinezuur is een afvalproduct dat ontstaat na het afbreken van lichaamscellen. Normaliter wordt dit door de nieren uit het bloed gefilterd en afgevoerd via de urine.

Mensen met jicht hebben ook meer kans op nierstenen omdat het hoge gehalte aan urinezuur ook in de nieren neerslaat en daar op den duur kleine steentjes vormt. Het urinezuur slaat neer in plaatsen waar het naar verhouding koeler is (zoals uiteinde ledematen, oren, etc.). De urinezuurkristallen kan men ook zien in de vorm van kleine knobbeltjes (tophi oftewel jichtknobbels).

Een hoog gehalte aan urinezuur kan ontstaan doordat:

  • Tekort aan enzymen - Een bepaald enzym niet (voldoende) aangemaakt wordt.
  • Bloedkanker - Door deze vorm van kanker worden naar verhouding meer cellen afgebroken.
  • Geneesmiddelen - Sommige geneesmiddelen onderdrukken het vermogen van de nieren om urinezuur af te scheiden via de urine.

Factoren die een negatieve rol spelen zijn: overgewicht, veel alcohol drinken, hoge bloeddruk, ziekten van de kransslagader en meer mensen in de familie met jicht.

De meeste patiënten met jicht zijn mannen (90%) en de kans dat men dit krijgt is het grootst tussen het 50e en 60e levensjaar.

Wat zijn de symptomen van jicht?

Een aanval van jicht ontstaat spontaan en snel. De aanleiding kan zijn stress, teveel eiwitrijk voedsel eten, veel alcohol drinken, vermoeidheid of ziekte waardoor het gehalte aan urinezuur toeneemt. De klachten verdwijnen langzaam na de aanval en de eerste keren houdt men er geen klachten aan over. Normaliter duurt een aanval een week, dan verdwijnen de klachten langzaam. Naarmate men vaker een aanval heeft gehad blijven er wel klachten over.

De symptomen tijdens een aanval zijn als volgt:

  • Pijn - Hevige, plotselinge pijn in een of meer gewrichten (met name de dikke teen is berucht, maar ook enkel, elleboog, pols, knie en wreef kan klachten opleveren). De aanval begint vooral ’s nachts. De pijn neemt steeds toe en wordt ondraaglijk. Zelfs aanraking is niet verdraagbaar.
  • Zwelling - Het aangedane gewricht zwelt op.
  • Verkleuring - De huid bij het aangetaste gewricht wordt rood of paars.
  • Malaise - Klachten zoals koorts, misselijkheid, algeheel ziek gevoel kunnen optreden.

Als men vaker een aanval heeft gehad dan kan het gewricht vervormen en kunnen meer gewrichten aangetast worden.

Wat is de reguliere behandeling van jicht?

Men probeert de acute aanval te behandelen met pijnstillers en ontstekingsremmers. Typisch is dat men daarvoor een middel geeft dat colchicine heet. Deze stof wordt gewonnen uit de herfsttijloos. Van deze plant wordt weer een homeopathisch middel (Colchicum Autumnale) gemaakt dat bij gezonde mensen jichtachtige klachten kan opwekken. Onder andere dit homeopathische middel wordt dan ook gebruikt bij het behandelen van jicht in de klassieke homeopathie. Het probleem van colchicine is echter dat het in materiële dosissen ernstige bijwerkingen kan veroorzaken terwijl dat niet gebeurt in potentie. Het is echter niet zo dat Colchicum Autumnale het enige middel tegen jicht is dat bekend is in de klassieke homeopathie en kan dus niet als standaard middel tegen jicht worden gebruikt.

Verder wordt ook medicatie en therapie ingezet om het gehalte aan urinezuur in het lichaam te verminderen.

Pseudo-jicht

Pseudo-jicht is een aandoening die aan de oppervlakte veel weg heeft van jicht, echter de kristallen die de pijn en ontstekingen in de gewrichten veroorzaken zijn calciumpyrofosfaat kristallen. Men weet niet waardoor dit probleem ontstaat. Soms gaat de aandoening gepaard met een te hoog calcium gehalte (vanwege teveel bijschildklierhormonen), te hoog ijzergehalte of te laag magnesium gehalte in het bloed.

De klachten lijken op reumatoïde artritis in de grote gewrichten als de pijn langere tijd aanhoudt. Sommige mensen met pseudo-jicht hebben echter geen last van chronische pijn maar van aanvallen zoals bij jicht. In dat geval zijn de klachten bij pseudo-jicht echter vaak minder hevig als bij jicht.

De reguliere behandeling bestaat uit pijnstillers, ontstekingsremmers, drainage van overvloedig vocht. Op de lange termijn heeft de reguliere geneeskunde echter geen oplossing voor de afzetting van kristallen.

Begin van pagina

Klassieke homeopathie en reumatoïde artritis, artrose en jicht

Gewrichtsklachten zoals jicht, reumatoïde artritis en artrose zijn goed te behandelen met klassieke homeopathie. Het helpt de aanvallen en infecties te stoppen en kan het degeneratieve proces vertragen, stoppen en soms omkeren. Er zijn veel voorbeelden waarbij de bijkomende klachten zoals pijn, stijfheid, bewegingsbeperking en krachtverlies verminderen dankzij homeopathische middelen.

Omdat met klassieke homeopathie geprobeerd wordt om het lichaam efficiënter en beter te laten werken kan het lichaam ook beter omgaan met reguliere medicatie waardoor een lagere dosering mogelijk is met als gevolg minder bijwerkingen.

Uit onderzoek naar algemene werking van homeopathie blijkt dat homeopathie voor 66,8% van de behandelde patiënten (455 patiënten / 1100 consulten). Tijdens het onderzoek werden patiënten behandeld die verschillende chronische ziekten hadden. De top 10 van deze klachten bestond uit eczeem, angststoornissen, depressie, osteoartritis, astma, rugpijn, chronisch hoesten, chronische vermoeidheid, hoofdpijn en hypertensie. Van de patiënten in met klachten uit deze top 10 verbeterde zelfs 77% dankzij homeopathie. Op deze pagina staat meer over onderzoek naar homeopathie.

Onderstaande voorbeelden zijn bedoeld ter illustratie van de homeopathische werkwijze. De genoemde middelen zijn niet de enige middelen voor de genoemde klachten. Ook indien u zich herkent in de klachten kan het toch zijn dat een ander middel beter bij u past omdat de voorbeelden slechts korte samenvattingen zijn. Het innemen van een middel zonder advies van een bekwaam homeopaat valt onder de eigen verantwoording en leidt tot onnodige kosten, teleurstelling en mogelijk meer klachten. Een bekwaam homeopaat kan tevens beter inschatten welke potentie en dosering u nodig heeft, kortom deze kan u beter begeleiden.

Een voorbeeld van een patiënt met artrose in de handen

De patiënt komt in behandeling vanwege artrose aan de handen. De handen zijn stijf, ze tintelen en het is lastiger om kracht uit te oefenen (een dop van een fles schroeven is al lastig en daarvoor moet een tang gebruikt worden). De tintelingen in de handen zijn vooral erg als de handen stil liggen. De klachten in de handen zijn erger na in de tuin gewerkt te hebben. In eerste instantie had de patiënt last van pijn in de handen maar nu krijgt hij ook al last van schouder- en heupklachten. Om de pijn aan te kunnen slikt de man elke dag 6-8 paracetamol tabletten .

Naast artrose heeft de man ook last van uitslag op de handen en een pijnlijke, dikke laag eelt onder de voetzolen.

Sinds enkele jaren is de urinestraal tijdens het urineren onderbroken.

Mentaal/emotioneel gezien is de man redelijk emotioneel en gevoelig. Hij is tevens erg gevoelig voor in het middelpunt staan en kan daar absoluut niet tegen.

Hij slaapt altijd op zijn linker zijde, heeft een sterk verlangen naar bitter of zuur drinken zoals bitter lemon en azijn en heeft een hekel aan zoetigheid. Zijn grootste hobby is het schrijven van rijmpjes en gedichten.

Op basis van het totaal aan bovenstaande klachten en kenmerken wordt gekozen voor het middel Antimonium Crudum 30. Na ongeveer 3 weken blijkt dat de pijn en klachten in de heupen en schouders aanzienlijk verbeterd zijn. Hij hoeft minder paracetamol te nemen. De klachten in de handen zijn overdag beter, maar tintelen ‘s nachts nog op een vervelende manier. De kracht in zijn handen is hetzelfde. Het is een goed teken dat de klachten die als laatste zijn ontstaan verbeteren. De klachten zijn iets beter maar niet voldoende en er is al een tijdje een stabiele toestand. Besloten wordt om een hogere potentie te geven, dus Antimonium Crudum 200 maar dan 1 keer per week gedurende een maand.

Het resultaat is dat de klachten aanzienlijk verbeteren en nagenoeg weg zijn. De slijtage is er nog wel maar de klachten die erdoor ontstaan zijn nagenoeg weg. Het gebruik van paracetamol is afgenomen naar bijna nul. Na verloop van tijd blijkt dat werken in de tuin de klachten gedeeltelijk doet terug keren. Vandaar dat de patiënt een voorraad van het homeopathische middel krijgt die ingenomen kan worden als de klachten terug komen. De klachten blijven weg totdat in de tuin wordt gewerkt, maar die klachten verdwijnen snel als het middel herhaald wordt. Met behulp van homeopathie zijn de klachten aanzienlijk verbeterd en is het medicijngebruik flink gereduceerd.

Homeopaat bij u in de buurt

Mocht u op zoek willen gaan naar een homeopaat om uw klachten te behandelen dan zijn deze tips om een bekwame homeopaat te herkennen mogelijk interessant.

Begin van pagina

Bespreking tijdens radioprogramma 'Nens in de middag'

Klik hier om gesprek te beluisteren

Begin van pagina

Beoordeling

Hier kunt u uw mening over het artikel geven.

Uw beoordeling

Eventuele opmerkingen:

Eventueel uw email:

Anti-spam: hoeveel is 5+6?

    
Begin van pagina

Bronnen en interessante links
  • R. Berkow, M.H. Beers, A.J. Fletcher; Merck Manual Medisch handboek; Merck & Co.; 2000
  • V.K. Kumar, R.S. Cotran, S.L. Robbins; Robbins basic Pathology; Saunders; 7th edition
  • P.J. Rees, D.G. Williams; Principles of clinical medicine; Edward Arnold; 1995

Met betrekking tot het gebruik van deze informatie zijn er een aantal dingen die belangrijk zijn om te weten. Deze informatie vindt u via deze link.
Begin van pagina

 

 

Nieuws

Copyright 2012-2024 Klassieke Homeopathie Rob Willemse - webdesign Lutra Design